...

balıkesir... benim hüzün şehrim. hayatımı değiştirmeye gelmiştim oysa sana,mutlu olmaya,güzel günler geçirmeye. sen ne yaptın kötü süprizlerinle karşıladın beni. ikiyüzlü insancıklarla savaştırdın,yalnızlıkla sınadın. şimdi de utanmadan onu çıkardın karşıma kaç ay geçmişti oysa unutmuştum bitmişti çıkmamalıydı karşıma ama çıkardın. yollar,koridorlar hep ona çıktı gözleri hep gözlerime ilişti niye? madem umutsuzdu madem imkansızdı yapmasaydın keşke canımı bu kadar yakmasaydın. hayallerim kül olup etrafa dağılalı çok olmuştu tekrar tutuşturmasaydın.
bak sana da kış geldi ahım tutuyor buz gibi sokakların.benim içim cayır cayır tenim üşürken sen de bana eşlik edeceksin artık. ben ağlarken odamda karanlıkta senin de topraklarına haşin yağmurlar yağacak. artık bu hüznü birlikte yaşayacağız ben ağlayacağım sen ıslanacaksın ben hıçkıracağım senin göklerinde şimşekler çakacak. ne sen bana acıyacaksın ne ben sana...

doğa

yolculuk yaparken doğayı izlemek beni heyecanlandırıyor.yeşilliklerin üzerinde erimemeye direnen karlar...doğa dakışın kendisine iyi geleceğini bildiği halde yazı çağırıyor onu istiyor.bu arada bulutlarla güneş amansız bir mücadeleye giriyor ve güneşin galibiyetiyle sonuçlanıyor. cok sürmeyecek elbet bu saltanat bulutlar kararlı,karanlığın ve kışın haberini veriyorlar.doğa üzgün güneşe veda etmeli... ağaçlar küskün yapraklarını dökmüş çırılçıplak direnecekler soğuğa.

MK

matematikçilerden çekmedim şu Türkçecilerden çektiğim kadar.

lalalalalala

şarkı söyleyesim var gülesim var ağlayasım var eğlenesim var hüzünlenesim var her zamankinden daha bir dengesiz olasım var neye işaret ki bu?