karıncalara ithafen.

her yıl bu zamanlar karınca krizi yaşıyorum. 1. kat ve bahçeli bir evde yaşayan her insan gibi buna katlanmak ve alışmak zorundaydım ki oldu. artık onlarla kavga etmiyorum. aksine onları görünce ekmek kırıklıyorum yollarına,çekirdek çitleyip koyuyorum önlerine :) onlar napıyor umursamadan geçip gidiyorlar koyduğum yiyeceklerin önünden. ben böyle gururlu hayvan görmedim arkadaş! illa kendileri arayıp bulacak anlamıyorum ne var yani alsalar götürseler,ben de annemden azar işitmesem her tarafı pislik yapmışsın diye.